Het is zondagmiddag en mijn man en ik hebben een rustig dagje al achter de rug. We weten dat wij zo onze dochter moeten ophalen van een scouting kamp als de telefoon gaat. Of wij direct kunnen komen, want onze dochter is gevallen op haar hoofd en ze wil direct naar huis. Mijn man springt meteen in de auto om haar op te halen.
Niet veel later komt hij terug en mijn dochter is flink van de wereld. Ze voelt zich niet goed en gaat meteen haar bed in. Ik bel met de huisartsenpost wat te doen en of we langs mogen komen. Na wat vragen krijgen we het advies, rust houden en vannacht enkele keren wakker maken graag. Met de opmerking: “Houdt er rekening mee, ze heeft een flinke hersenschudding, dit kan wel even duren”.
Het begin van een lang traject
Wij volgen het advies uiteraard op en ze moet zoveel mogelijk rust houden. Eerst 1 week in bed, daarna nog een week in bed. Ze is doodmoe en ze kan geen enkele prikkel verwerken. Haar mentor op school is op de hoogte en ook hij geeft aan, eerst rust en bijkomen, school komt daarna wel weer.
Langzaamaan in de weken die volgen proberen wij kleine stapjes te maken, een uurtje school, een beetje wandelen, maar het is allemaal moeizaam. Geen afspraken meer met vriendinnen, sporten ligt stil en leuke dingen doen is niet echt te doen. Als achteraf ook blijkt dat ze echt minuten buiten westen in geweest snappen wij dat dit wel even gaat duren en het een hersenkneuzing is.
Weken worden maanden, waarbij zij vooral zich wel wil richten op school. Ze wil echt geen jaar over doen. Dus in overleg met school en docenten volgt zij wat ze kan, doet ze toetsen wat mogelijk is en krijgt zij vrijstellingen. Helaas blijft de vermoeidheid, overprikkeling en fysieke pijn. We besluiten naar een osteopaat te gaan om haar nek te kunnen ontspannen en dat lijkt te helpen. Stapje voor stapje krijgen wij het idee dat ze er weer komt. Er lijkt weer meer mogelijk.
Terugval en langdurige vermoeidheid
In de kerstvakantie hopen we dat de stijgende lijn doorgaat, en zij vooral zelf ook. Ze onderneemt weer wat activiteiten, maar dat is voor korte duur. De vermoeidheid slaat daarna weer terug. Wat is dit frustrerend, een puber die op pad wil, leuke dingen wil gaan doen en een fantastische reis in de zomervakantie in het verschiet heeft. Eentje waar ze al 2 jaar naar uitkijkt, wat als dat allemaal niet kan, wat als dit blijft?? De twijfel slaat toe en we gaan opnieuw naar de huisarts. Helaas krijgen we daar het advies, paracetamol en rust houden.. meer kan er momenteel niet. Met school blijven we in goed contact, we overleggen wat wel en niet kan en vooral, wat kan haar helpen.
Franse woordjes leren
Schoolwerk is ook echt moeilijk, in goed overleg mag ze al op voorhand vakken laten vallen en we beperken het volgen en het leren van lessen tot het minimale. Dit betekent dat het voor enkele vakken wel goed gaat, maar die talen. We oefenen elke dag een paar Franse woordjes, maar de volgende dag is ze dit totaal vergeten. Er is geen doorkomen aan en bij iedereen groeit de frustratie. Waarom werken de hersenen niet meer mee? We zijn een half jaar verder, hoe lang gaat dit nog duren? Wat als dit blijft? Wat moeten we doen?
Prikkelverwerking en korte termijn geheugen paden
Ondertussen ben ik ook bezig met mijn opleiding als kinesioloog en spreek ik mijn frustratie uit naar mijn docente. Zij geeft aan dat ze net een aanvullende training heeft gedaan specifiek op het breingebied. Dat laat ik mij niet nog een keer zeggen en ik maak snel een afspraak. In maart kunnen we terecht en vol goede moed gaan we daarheen.
De methode biedt onder andere de mogelijkheid om de verbindingen tussen de linker- en rechterhersenhelft te optimaliseren. Er lopen daar miljoenen kleine paadjes die jou van vitale informatie voorzien. Als er een storing in dit gebied is kan dit leiden tot blokkades. En zeker als het gaat om meer complexe informatie en dit kan weer leiden tot leerproblemen.
Mijn docente gaat enthousiast aan de slag en test hoeveel % een bepaald gebied functioneert. Al gauw blijkt dat de prikkelverwerking bij mijn dochter maar voor 9% aan staat en de verwerking van het korte naar lange termijn geheugen 18%. Geen wonder dat ze moe blijft en het leren maar niet lukt. Elke nacht wordt het korte termijn weer opgeruimd en gaat er letterlijk niks naar het lange termijn geheugen. Na een vol uur gaan we naar huis en is het afwachten, we weten van eerdere ervaringen dat ze eerst extra moe zal worden van de behandeling.
Een 8 voor Frans en de reis gaat door
Ik weet dat mijn dochter al van eerder goed reageert op kinesiologie behandelingen, maar dit resultaat is fantastisch. Binnen een paar weken trekt de vermoeidheid weg en zien we onze enthousiaste dochter weer terugkeren. Ze zegt het zelf ook, mijn hoofd werkt weer mee mam. Ze heeft weer energie, ze kan weer afspreken met vrienden en wil op pad. Thuis zitten is ineens vervelend, dit is voor ons een belangrijke graadmeter dat het beter gaat. Ook het leren voor school gaat ineens, ze snapt de stof en nog fijner. Ze onthoudt weer woordjes en zinnen voor de talen. Eindelijk kan ze een toets maken met een goed resultaat. En daar blijft het niet bij, ze kan weer hele dagen naar school, er wordt een inhaalslag gemaakt in goed overleg met alle docenten. Het resultaat, ze gaat over dit schooljaar! Dit hadden we een paar maanden geleden nog niet kunnen dromen, wat een verschil is er ontstaan.
Leerproblematiek, concentratieproblemen en meer…
Mijn opleiding nadert ook zijn einde, maar ik ben nog echt niet uitgeleerd. Sterker nog, door het zien van dit resultaat wil ik ook. Ik volg al snel deze methode: LEAP, “Life Enhancement Acupressure Program”. Dit is met name bedoeld voor het werken met leerproblemen, faalangst, concentratieproblemen, dyslexie, dyscalculie en dus ook voor mensen met hersenproblematiek!
Leap streeft ernaar het blokkeren of overmatig activeren van het vecht-vluchtsysteem in het primaire brein te normaliseren. Door dit systeem tot rust te brengen, krijgt de persoon weer controle over zijn denken en wordt het nemen van beslissingen opnieuw mogelijk. Hoe fijn is dit?
Bovendien richt deze aanpak zich op het doorbreken van terugkerende problemen. Door de onderliggende blokkade in het emotionele systeem aan te pakken, kunnen sommige problemen blijvend veranderen. In het LEAP-programma wordt dit fenomeen aangeduid als het doorbreken van "switching". Dit is letterlijk een soort kortsluiting in de hersenen die kan optreden wanneer situaties dreigen overweldigend te worden.
Door enkele behandelingen te ondergaan kan er op deze gebieden mooie resultaten worden bereikt. Heb jij nu ook nog last door een hersenschudding of ervaar jij leerproblematiek? Check mijn website voor meer informatie of neem contact op samen door te spreken waar ik jou bij kan helpen.